Shrine of Our Lady of Madhu, Mannar, Sri Lanka

Reading Time: 12 minutes

The Shrine of Our Lady of Madhu (Sinhala: මඩු දේවස්ථානය; Tamil: மடு மரியாள் ஆலயம்) is a Roman Catholic shrine in the Mannar district of Sri Lanka. With a history spanning over 400 years, the renowned Madu Church has been a place of adoration for people of all faiths and walks of life as a center for pilgrimage and worship for Sri Lankan Catholics. Nestled amidst acres of tall green trees in the thick Mannar jungle, a shrine dedicated to the Blessed Virgin Mother Mary has been long considered the holiest Catholic shrine in Sri Lanka. It is regarded as a symbol of unity and peace among all the diverse ethnicities on these holy grounds.

Madu Church (මඩු පල්ලිය), which is believed by Catholics to be a shrine of miraculous healing power, has bestowed blessings on thousands of people for centuries. All year long, Mother Mary’s life is celebrated here, but the grandest celebration of all is held in August, which coincides with the Feast of Mother Mary’s Assumption to Heaven, which attracts large crowds of Catholic devotees from all over the island to the church premises. History has shown that the Madhu Shrine could widen ethnic harmony and unity in Sri Lanka with certainty.

Our Lady of Madhu Church (මරුද මඩු දේවස්ථානය) at Mannar has been a symbol of unity not just between the Sinhalese and Tamils but also between the people of different religions. In 2015, his Holiness Pope Francis set foot on this hallowed soil, which is revered by many as the dwelling place of divine presence on Sri Lankan soil, and opened the Blessed Sacrament Chapel during his holiness’s visit. The statue of Our Lady of Madhu had been taken for procession three times to the parishes in Sri Lanka, in 1948, 1974, and 2001. The Shrine of Our Lady of Madhu, in the rural Mannar District, is a profound religious site of great spirituality and divinity, wrapped in peaceful tranquility.

The Shrine of Our Lady of Madhu survived the dark stages of the war in Sri Lanka, and today the shrine stands humbly in the realm of spiritual victory. As we look back over time, the church and the faith of her congregation were tested in the furnace of adversity. Amidst the present pilgrimage of this holy ground, one must remember that this church in the wilderness of Mannar has withstood the victories as well as vicissitudes of life, just as the Christian life itself is indeed a mix of trial and triumph. This shrine is a symbol of our need for God and also our ability to accept and appreciate people from diverse cultures and religions. 

The Madhu Church was also seen as a symbol of reconciliation, justice, and peace, playing a significant role as a safe zone during two intense periods of war in Sri Lanka. Hundreds of Hindus and Catholics came and lived around the outer perimeter of the church. This Catholic Church of Sri Lanka stood as a caring center for these displaced civilians in their darkest hour amidst conflict. In the shadow of this holy shrine, these weary people found comfort, and many families return every year with hearts of immense gratitude to Jesus Christ. The country’s brutal civil war ended on May 18, 2009. Since 2010, the feast and mass at Madhu Church have drawn thousands of devout Catholics.

Related Post: St. Anne’s Shrine, Thalawila, Sri Lanka

History of Madhu Church

The Shrine of Our Lady of Madhu is regarded as the holiest Catholic shrine in Sri Lanka, possessing a history that goes back more than 400 years.

In the 16th century, Portuguese missionaries from India, especially under the authority of Saint Francis Xavier, introduced Roman Catholicism to the Kingdom of Jaffna in northern Sri Lanka. In 1544, the newly converted 600–700 Christians were persecuted by Cankili, the king of Jaffna. During this time, the Catholics regrouped to form a church a few miles north in Manthai, installing a statue of Our Lady of Mother in a shrine. The miraculous statue of Mother Mary holding the infant Jesus at its altar has an intriguing history, and much of its past has been lost with time. The initial abode of Our Lady of Madhu is said to have been in Mantai, situated a short distance away from its present place.

In the 17th century, when the Dutch invaded Sri Lanka and the persecution of the Catholic Church began in 1670, 20 Catholic families fled from their homes in the coastal town of Manthai. Despite their haste to escape, they carried the statue of Mary from their local church with them. Under the protection of the Heavenly Mother, the little company of twenty devoted families wandered in the thick forest of the Wanni in constant fear of the enemy. Guided by divine Providence, they reached a hamlet called Maruthamadhu by the side of an ancient tank on the royal Rameswaram-Kandy route, where there was a customs house belonging to the Kandyan king. In the calm and serene atmosphere of Maruthamadhu, the seed of Catholicism grew under Our Lady’s protection, while persecution raged throughout Jaffna.

Meanwhile, there was another movement towards Madhu from the Jaffna Peninsula. To avoid the Dutch persecution, about 700 Catholics migrated south from Jaffna into the Vanni forests. Having wandered for days in anxiety and fear, they too, as if guided by a miracle, were led to Maruthamadhu. The two communities came across each other in Madhu, where they decided to build a small shrine from clay for the statue of Mary. According to the annals of history, a woman named Helena is said to have been instrumental in building the first church in Madhu.

One of the Catholics who arrived recently was the daughter of a Portuguese captain, named Helena. In the course of time, she married the officer in charge of the nearby custom house belonging to the Kandyan kings in Madhu. This pious lady, Helena, gave leadership to fellow Catholics and built the first church dedicated to Our Lady of Madhu. In grateful remembrance of her pioneering efforts, the Christians have immortalized her memory by calling the place “Silena-Marutha-Madhu,” which to the present day continues to be one of the names of the holy sanctuary. Over time, this small church developed into a major pilgrimage destination and place of worship for devotees across the country.

With the revival of the Catholic faith by missionaries such as Joseph Vaz, the small shrine was expanded in the late 17th century. With the arrival of the British on the island, anti-Catholic persecution came to an end, and the shrine at Madhu began attracting pilgrims from all over the country. The church that stands today was initiated by Bishop Bonjean in 1872, and his successors built a facade, a spacious presbytery, a restful chapel of the Blessed Sacrament, and a grotto of Our Lady of Lourdes.

In the year 1870, Bishop Bonjean arranged an annual feast to be celebrated on the 2nd of July. But in recent years, the August 15th feast has drawn the biggest crowds because it is one of the most hallowed days for Catholics celebrating the Assumption of the Blessed Virgin Mary into heaven and also because the school holidays facilitate entire families making the trip.

The Coronation Ceremony of Madu Church

In 1870, 200 years after the original 20 families fled Mantai, the first stone of the present church was laid by Bishop Bonjean. In 1924, the statue of Our Lady of Madhu was officially crowned by Pope Pius XI. The solemn canonical coronation ceremony at the Shrine of Our Lady of Madhu witnessed two gem-studded golden crowns adorning the brows of Mother Mary and the head of Infant Jesus. In 1944, the formal consecration ceremony of the church took place.

What is the Madhu Festival Season?

In the liturgical calendar of the Catholic Church, there are five main feasts that mark key milestones in Mother Mary’s life. March 25 is the Annunciation of the Lord, when the Angel Gabriel met Mary. July 2nd is Visitation Day, where Mary met Elizabeth, mother of John the Baptist. August 15 was the Assumption when she entered heaven. September 8th is her birthday. December 8 is the Day of Immaculate Conception. Out of these, the August 15 feast became the most popular, and the period is known as Madhu season. Every year in August, the tranquil town of Madu witnesses the arrival of thousands of devotees of all faiths, from across the island.

Feast Day of Shrine of Our Lady of Madhu

The annual feast of Our Lady of Madhu Church is celebrated on a grand scale in the month of August.

The Madhu Church celebrates many feasts, but the two most important ones are the Feast of Visitation, which falls on July 2, and the Feast of Assumption, which is held on August 15. The Feast of Assumption will take place from August 6 to August 15. The flag hoisting on August 6 starts the nine-day preparatory period before the feast of the Assumption of Mother Mary, August 15.

It draws thousands of faithful devotees from all parts of the island, to this 450-acre Shrine in the Jungle. Many come to pray and seek the succour of the Blessed Mother Mary for a miracle; for the Madhu Church is also known for its miraculous healing powers and many are the miracles duly recorded. The most commonly known are the miraculous healing powers of the statue, which have the ability to cure many diseases. The feast celebrations continue for up to ten days, with food, garments, cutlery, and many more vendors entertaining the crowds.

Camping in the church grounds is a ritual and a time-honoured tradition of the Madhu pilgrimage. Some will set up tents, while others will reside in small houses, which is an alternative to camping. The miraculous statue of Our Lady of Madhu has been offering solace, blessings, and refuge for years to the faithful who come to experience her divine presence. For its devotees, this shrine nestled amidst a dense jungle, is the ultimate safe haven and a beacon of hope and faith. Even after the annual feast concludes, crowds gather in throngs all year, seeking the holy mother’s blessings.

The statue of the Virgin Mary is carried on the shoulders of her followers in and around the Church premises in an immense procession. Throughout the duration of this procession, devotees can be heard reciting the Rosary and singing hymns. The festivities conclude as the procession returns the Virgin Mary’s statue back to her home at Madhu Church. This blessed Madu shrine has truly remained faithful to her calling as a spiritual beacon to the people who flock here seeking divine solace.

Madhu Church Mass Time

The Madhu Feast attracts one of the largest crowds as it honors the day of the Assumption of Mother Mary into heaven.

For more information: National Shrine of Our Lady of Madhu Contact number: 0232 280 001

Every Morning

at 6.00 a.m – Tamil Mass

at 7.00 a.m – Sinhala Mass

Sunday Mass

at 6.15 a.m – Tamil Mass

at 7.30 a.m – Sinhala Mass

at 11.00 a.m – Holy Mass Sinhala/Tamil

Saturday Mass

at 11.00 a.m – Holy Mass Sinhala/Tamil

How to reach the Madhu Church?

The Madhu Church is situated almost 300 km away from Colombo.

Address: Shrine of Our Lady of Madu, Puliyadi Irakkamam, Madhu Road, Mannar-41000, Sri Lanka.

මඩු දේවස්ථානයේ ඉතිහාසය

මඩු දේවස්ථානයේ ඉතිහාසය, 16 සියවසෙන් පෘතුගීසි සමය දක්වා දිවයයි. මඩු දේවස්ථානය නමින් දැන් හැඳින්වුවද එකල එහි තැන්පත් කොට ඇති හාස්කම් පාන මරිය මව්තුමියගේ දේවමාතා පිළිරුව මුලින්ම තැන්පත් කොට තිබුණේ මන්නාරම මාන්තෙයි තොටෙහි කතෝලික දේවස්ථානයකය. පෘතුගීසි යුගය තුල මෙරට ධර්මදානිය මෙහෙවරේ යෙදුණු ප්‍රැන්සිස්කාන නිකායික ධර්මදුතවරුන් විසින් යාපන රාජධානියේ ඉදිකරන දේවස්ථාන අතුරින් මන්නාරමට කිලෝමීටර 05ක් උතුරින් පිහිටා තිබු මාන්තෙයි දේවස්ථානයට හිමි වුයේ සුවිශේෂී ස්ථානකි. අද මරුද මඩු මාතාවන් ලෙස හදුන්වන ඓතිහාසික ප්‍රතිමාවේ මුල් නිජබිම වන්නේ මේ දේවස්ථානයයි.

1505 දී පෘතුගීසීන් ලංකාවේ මුහුදුබඩ ප්‍රදේශ අල්ලාගත් පසුව ඔවුහු ඒ ප්‍රදේශවල කතෝලික පල්ලි පිහිටුවා විශාල වශයෙන් පිරිස් කතෝලික ආගමට හරවා ගත්හ. මේ නිසා 1550 – 1560 වනවිට මන්නාරම නගරය අවට පමණක් කතෝලික දේවස්ථාන විසි ගණනක් තිබුණු බව පැවසේ. මාන්තොට හෙවත් මාන්තෙයි පිහිටා තිබූ මරිය දේවමාතා දේවස්ථානය එකල ද හාස්කම් පෑ දේවස්ථානයක් විය. මාන්තෙයි පුරාණ නැව් තොටක් ව තිබුණ ද පෘතුගීසි සමය වනවිට එහි වෙළෙඳ නගරය තුරන්ව පෘතුගීසි බළකොටුවක් ඉදිකොට තිබිණි. 1558 වනවිට එහි සිටියේ කණ්ණඩි ස්වාමි නමින් හඳුන්වන පෙඩ්රෝ නම් පියතුමන් බව පැරණි පොතපතෙ හි සඳහන් වෙයි.

මන්නාරම හා අරිප්පු ඇතුලත් මුහුදු බඩ තීරය පෘතුගීසි ග්‍රහණයට හසුවීම නිසා එහි සිටි ඇතැම් හින්දු කොටස් කතෝලික ආගමට හරවා ගැනීමට පෘතුගීසි පූජකයන් හැකිවිය. 1544 දී යාපනයේදී සංකිලි රජු කතෝලික ආගම වැළඳගත් පිරිස ඝාතනය කල අතර, පණබේරාගත් පිරිස් රට තුල කැළෑවලට වැදී සැඟවුනහ. මාන්තෙයි කැළෑවේ සැඟවී සිටිමින් මරියමාතා රූපයට යාඥා කරමින් ඔවුහූ ජීවත් වූහ.

මුහුදුබඩ බිම්තීරු කිහිපයක් පෘතුගීසි ආධිපත්‍ය යටතේ හා ඒ හැර සෙසු ලංකාව උඩරට රජු යටතේ ද පාලනය වූ 17 සියවස තුලදී මරඳමඩු නම් ස්ථානයක් ගැන දැනගැනීමට ඇත. මන්නාරම හා අරිප්පු වරායන්හි සිට රට ඇතුළේ වැව්නිමා නොහොත් වවිනියා සහ අනුරාධපුර දෙසට එනවිට මාර්ගයේ අතරමග මඩු නම් ස්ථානය පිහිටියේය. පත්තිනි දේවාලයකට සම්බන්ධ වැදගත්ම යාතු කර්මය වන ‍”දෙවොල් මඩු” පැවැත්වීම නිසා “මඩු” නාමය මෙම භූමියට සම්බන්ධ විය.

මරඳ නෙ‍ාහොත් මුරුත ගස් සෙවනෙහි මෙම මඩු උත්සව පැවැත්වීම නිසා මරඳමඩු නොහොත් මුරුතමඩු නාමය මෙම ස්ථානයට පටබැඳුනු බව දැනගන්නට ඇත.  ඒ මුරුතමඩුව සිංහලේ රජුගේ මඩිගය (ගබඩාගම ) පිහිටි ස්ථානයයි. මුරුතමඩු යන නමෙහි මුරුත යනු දෙවියන්ට කියන නමකි. මඩුව යනු පූජාව කරන ස්ථානයට යෙදෙන නමකි. මේ අසල පිහිටි ප්‍රධාන වැව වූයේ යුද වැව නොහොත් යෝධ වැවයි.

ක්‍රි.ව. 1638 දි දෙවන රාජසිංහ රජු ලන්දේසින් ඇති කරගත් ගිවිසුමත් ලෙස පෘතුග්‍රිසින් මෙරටින් පන්නා දැමීමට සහය පැතුහ. එමගින් අවස්ථාවක් ලබාගත් ලන්දේසි හු මෙරට වෙළෙද බලය තහවුරු කරලිමට ද රෙප්‍රමාදු දහම ව්‍යාප්ත කරලිමට උත්සුක වුහ, එමගින් ලක්දිව විසූ කතෝලික පුජප්‍රසාදිවරුන් පන්නා දමා දේවස්ථාන විනාශ කළහ. ලංකාවේ මුහුදුබඩ ලන්දේසින්ගේ ආක්‍රමණයට හසුව පෘතුගීසි පාලනයෙන් ගිලිහුණු පසු කතෝලික බැතිමතුන්ට හා දේවස්ථානවලට ලන්දේසීන්ගේ තාඩන පීඩන එල්ල විය.

පිඩනයේ උදාවත් සමගම මාන්තෙයි ග්‍රාමයේ විසූ කතෝලිකයෝ තමන්ගේ ආරක‍ෂාව පතාගෙන පවුල් විස්සක් පමණ මඩුමාතා පිළිරුව ද වඩම්මාගෙන වන්නි වනාන්තරය පිරා යමින් උඩරට රාජ්‍යකරා පලායන්නට විය. දින ගණනක් පුරා වන්නි වනාන්තරයේ ඔබමොබ සක්මන් කරමින් මේ පිරිස නුවර රාජධානියට යන අතරතුර එක්තරා වනගත ප්‍රදේශයක වැවක් අද්දර නැවතුණේය.

දේව ක්‍රියාකාරිත්වය තුළ හාස්කමකට මෙන් උඩරට රාජධානියේ එක් මායිමක් වුද, උඩරට රජුගේ තිරුබදු අයකරන ස්ථානයක් වු මෙම ප්‍රදේශය පෞරාණික වැවකින් සමන්විත මේ ග්‍රාමය මරුද මඩු විය. උඩරට බලවත් රජෙකු වූ දෙවන රාජසිංහ මෙම පීඩාවට පත්වූ අයට පිහිට වී “කඩවත සහ මඩිගේ” පිහිටි මරඳමඩු ආශ්‍රිතව පදිංචිවීමට අවසර දුනි. එහි සිංහල රජුට අයත් බදු එකතු කරන මධ්‍යස්ථානයක් ද විය.

බදු නිලධාරියාගේ උදව් ද ඇතිව ඔවුහු තමන් විසින් රැගෙන එන ලද පූජනීය ප්‍රතිමාව උදෙසා කුඩා දෙව්මැදුර තනා දේවමාතා පිළිරුව හිඳුවා ගෙන එහි පදිංචි වූහ. රජුගේ නිළධාරීන් හා ආරක්ෂක සෙබළුන් මෙම ගම්වල සිටි නිසා කතෝලික ස්වදේශිකයන්ට ආරක්ෂාව ද සැළසුනි. වැව අද්දර කුඩා දේවස්ථානයේ මොවුන් මෙසේ සිටින අතර යාපනයේ සංකිලි රජුගෙන් බේරී පලා ආ තවත් කතෝලිකයෝ රාශියක් ද මරුද මඩු ග්‍රාමයට පැමිණියෝය. මේ පිරිසට නායකත්වය දී ඇත්තේ හෙලේනා නම් වූ පෘතුගීසි තරුණියකි. ඇය පෘතුගීසි සෙන්පතියකුගේ දියණියක බව ද කියැවේ.

කල්ගතවෙත්ම හෙලේනා නම් මේ බැතිමත් තරුණිය මඩු ගම්මානයේ දී එහි බදු නිලධාරියා සමඟ විවාහවීමෙන් මේ පිරිස ද එම ගම්මානයේ නැවතුනේ වනය හෙළිකොට නව ගම්මානයක් විශාල වශයෙන් තනාගනිමිනි. බදු නිලධාරියෙකු මෙන්ම සිංහල සෙනෙවියෙකු ද වූ පුරුෂයා සමඟ විවාහ වූ පසු හෙලේනා මඩු දේවස්ථානය හොඳින් නිමවූවාය. මේ දෙදෙනා එකතුව ස්ථිර ගොඩනැඟිල්ලක් තනවා දේවමාතා පිළිරුව එහි වඩා හිඳුවා එම දේවස්ථානය මරිය මාතා නමින් කැපකළහ. මඩු දේවස්ථානයේ හෙවත් මඩු පල්ලියේ ආරම්භය එයයි.

ඉන්පසු මඩු මාතාවන් තමන්ගේ පිහිට පතා එන වන්දනාකරුවන්ට පිහිට වන්නට පටන් ගත්තාය. එකළ වනසතුන් අලින් වලසුන් ගෙන් ගහණ මේ වනගත ප්‍රදේශය හරහා යන එන වෙළෙන්දන් මගියන්ට සිදුවුණු උවදුරු වලදී මඩු මාතාවගේ පිහිට යැදීමෙන් පසු ඒවා දුරුවිය. රෝග පීඩාදිය ඇතිවූ අවස්ථාවේදී මඩු මාතාවන්ට කන්නලව් කිරීමෙන් ලද සහන වැඩිවිය.

මේ නිසා මඩු පල්ලියේ යශෝරාවය ශ්‍රී ලංකාව දස දෙස පැතිරෙන්නට වූයෙන් වර්ෂයක් පාසා අගෝස්තු මස පවත්වන මඩු මංගල්ලයට දස දෙසින් වන්දනාකරුවෝ එන්නට පටන් ගත්හ. එම ස්ථානයේ කිතු දහම ප්‍රචලිත වීමට පෙර ශාන්ති කර්ම හා යාග පුජා ඉතා ප්‍රචලිතව පැවතිණි, මෙම ප්‍රදේශයේ වැසියන්ගේ ප්‍රධාන රැකියාව වුයේ අලි ඇතුත් අල්ලා ගැනීමය කිතු දහම ප්‍රචලිත වීමෙන් පසුව ශාන්ති කර්ම හා යාග පුජා නවතා තමන්ගේ දෙව්මැ`දුරට භාර හාර වන්නට විය.

ක්‍රි.ව. 1687 මැයි මාසයේදී යාචක වෙසින් මන්නාරම් වෙරළට සේන්දු වූ ජුසේ වාස් මුනිතුමා අවස්ථා 04 කදී මඩු සිද්ධස්ථානයට පැමිනි බව සදහන් වේ. මෙය ක්‍රි.ව 1706 දි ජුසේවාස් මුනිතුමා විසින් මෙම ප්‍රදේශයේ ධර්මදූත සේවය ගරු පේද්‍රෝ ෆෙරාඕ පියතුමා හට පැවරීය. එතුමා වන්නි කරයේ වසර 25 ක් පමණ කාලයක් පුරාවට ම සේවය කළේය. මෙම පියතුමා මෙතුමා “වන්නියේ අපොස්තුළුවරයා” ලෙසත් මඩු සිද්ධස්ථානයේ ආරම්භකයා ලෙස සැලකෙන අතර අශුද්ධාත්ම බොහෝමයක් තිබූ වන්නිකරයේ සත්‍යාගම ප්‍රචාරය කරන්නටත් එම අශුද්ධාත්ම දුරු කිරීමටත් මෙම පියතුමා සමත් වූ බව කියැවේ.

එකල ජනතාව වන්නි වනාන්තරයේ ඔබමොබ සක්මන් කරන්නට බියවුයේ විෂඝෝර සර්ප උවදුරක් මෙහි තිබු බැවිනි. මෙය දැනගත් ගරු පේද්‍රෝ ෆෙරාඕ පියතුමා ඒ ප්‍රදේශයේ ජනතාව රැස්කොට උපවාස පවත්වා මුළු ප්‍රදේශය පුරා ආසිරි පැන් ඉස සර්ප උවදුරත්, වන සතුන්ගේ උවදුරත් පලවා හැර තිබේ. එතැන් සිට අද වන තෙක් කිසිදු උවදුරක් සිදු වී නැත. තවද මෙහි වන්දනාවේ පැමිණි සියල්ලෝ තමන්ගේ ආරක‍ෂාව පතා මෙම ස්ථානයෙන් පස් රැගෙන යන්නට පුරුදු වුහ.

පසු කාලීනව එනම් ක්‍රි.ව. 1721 දී ලක්දිවට පැමිණි ඔරතෝරියාන නිකායික ගරු. අන්තෝනියෝ ඩි තවෝරා පුජාප්‍රසාදී තුමන් විසින් පෙර තිබු දේවස්ථානය පුළුල් කරන ලද බව සදහන් වේ. කල්යත් ම සර්ප උවදුරින් ජනතාව බේරා ගන්නා මැදහත්කාරිය මරුද මඩු මාතාවන් බව ප්‍රචලිත විය. මුල් යුගවලදි මෙම ස්ථානයට වන්දනාව පිණිස පැමිණියේ මන්නාරම යාපනය වැනි ප්‍රදේශවල ජනතාව පමණි එහෙත් කල්යත්ම දකුණ දිග ප්‍රදේශ වලින් ජනතාව වැල නොකැඩී පැමිණියෝය, තවද එක් කාල වකවානුවක මුඵ වන්නිය පුරා කොළරා වසංගතය පැතිරි ගිය විට මෙහි තිබු අතී පුජනීය ප්‍රතිමාව ප්‍රදේශය පුරා වීදි සංචාරය කරමින් පසුව එකී උවදුර තුරන් වූ බව සදහන් වේ.

බ්‍රිතාන්‍ය සමය තුල ක්‍රි.ව. 1823 දී මන්නාරමේ විනිසුරු මොයිස් මහතාණන් විසින් කුඩා දේවස්ථානයක් සදාදුන් අතර එය අශ්ව ලාඩමක හැඩයක් ගත් බව සදහන් වේ.මෙම දේවස්ථානය අඩි 08ක් උස බිත්ති වලින් හෙබි මැටියෙන් තැනු අසම්පූර්ණ ඉරිතැලුණු බිත්ති 03කින් සමන්විතවිත විය. මේ දේවස්ථානයට පිටුපසින් කුඩා කාමරයක් තිබු අතර එය දේවස්ථානයට පැමිණෙන පියතුමන්ලාගේ ප්‍රයෝජනය පිණිස විය.

1868 දී රාජගුරුධුරයට පත්වූ අති උතුම් ක්‍රිස්ටෝෆර් බොන්ජින් හිමිපාණන් විසින් ක්‍රි.ව. 1870 දී මේ සිද්ධස්ථානයේ පවතින ජුලි 02 දින මහා මංගල්‍යය ස්ථාපිත කළ අතර එදා සිට අද දක්වා වසරක් වසරක් පාසා ලක්ෂ සංඛ්‍යාත දේවජනතාවක් මහවන ගෙවමින් මව් සෙනෙහස පතා එති. ක්‍රි.ව. 1872 අගෝස්තු 08 වනදා අති උතුම් ක්‍රිස්ටෝෆර් බොන්ජින් හිමිපාණන් විසින් වත්මන් දේවස්ථානය සදහා මුල් ගල තබන ලදී. 

මඩු වන්දනාව: විශ්වකර්ම අනුහස් ඇති මරඳමඩු මෑණියෝ 

ක්‍රි.ව. 1868 දී රාජගුරුධුරයට පත්වූ අති උතුම් ක්‍රිස්ටෝෆර් බොන්ජින් හිමිපාණන් විසින් ක්‍රි.ව. 1870 දී මේ සිද්ධස්ථානයේ පවතින ජුලි 02 දින මහා මංගල්‍යය ස්ථාපිත කළ අතර එදා සිට අද දක්වා වසරක් වසරක් පාසා ලක්ෂ සංඛ්‍යාත දේවජනතාවක් මහ වන ගෙවමින් මව් සෙනෙහස පතා එති. මඩු මංගල්‍යය උතුරේ හා දකුණේ, සාමයේ සංකේතයක් යැයි කීවොත් නිවැරැදිය. මඩු පූජා භූමිය තුළදී සිංහල ,දෙමළ,මුස්ලිම්,කතෝලික,බෞද්ධ සියලු දෙනාම සහෝදර සහෝදරියන් ලෙස භක්තියෙන් හා සමඟියෙන් වෙලී කටයුතු කළ අයුරු අතීතයේදීත් වර්තමානයේදීත් දැකිය හැකිය.

සෑම වසරකම අගෝස්තු 15 වැනිදා වන විට මඩු දේවස්ථාන භූමිය බැතිමතුන්ගෙන් පිරී පවතියි. මඩු වන්දනාවට බැතිමතුන් එන්නේ පවුල් පිටින් හෝ ගම්පිටින් එකතුවෙමිනි. ඈත අතීතයේ දී පයින්, ගොන් කරත්තයෙන් ආ ගමනට පසුව දුම්රියේ, බස්රියේ පිහිට පතන්නට සිදුවූයේ ගමනාගමනයේ දියුණුවත් සමඟය.

දුම්රියෙන් මඩු වන්දනාවට එන බැතිමතුන් එන්නේ තලෙයිමන්නාරම දුම්රියේය. එකළ කොළඹ කොටුවෙන් රාත්‍රි 8 ට පිටත්වන තලෙයිමන්නාරම් දුම්රිය මඩු වන්දනාකරුවන් ගෙන් පිරී පවතින්නේ අගෝස්තු මාසයේදී ය. බදුල්ල, යාපනය, ත්‍රිකුණාමලය, මාතර ආදී විවිධ ප්‍රදේශවලින් පැමිණෙන ජනතාව අනුරාධපුරයේදී තලෙයිමන්නාරම් දුම්රියට ගොඩවී මැදවච්චියෙන් හැරී මන්නාරම් දුම්රිය මාර්ගයේ ගොස් මඩු දුම්රිය පලෙන් බැස එතැන් සිට ලංගම බස්රියවලින් මඩු දේවස්ථානයට යති.

මෙම දේවස්ථානය කිතුනු බැතිමතුන්ගේ අතිපූජනීය සිද්ධස්ථානයක් ලෙස සැලකේ.

The Hail Mary

Hail, Mary, full of grace,
the Lord is with thee.
Blessed art thou amongst women
and blessed is the fruit of thy womb, Jesus.
Holy Mary, Mother of God,
pray for us sinners,
now and at the hour of our death. 
Amen.

Reference(s): Wikipedia | dailynews.lk | sundaytimes.lk

Affiliate Disclosure: As an Amazon Associate, I earn from qualifying purchases. This blog post may contain other affiliate links as well by which I earn commissions at no extra cost to you.